عاشق تو بودن برام افتخاره
اگه تو نباشی دلم بی قراره
دلم بی قراره واسه با تو بودن
می خوام که دستات و بگیرم دوباره
ستاره ی من شو تو شبای سردم
نیستی که ببینی چقدر پر دردم
کجایی عزیزم دنبالت بگردم

بی تو تک و تنهام چاره ای ندارم
از غم نبودت همیشه بیمارم
تو خاطراتم باش تو من و باور کن
حیف که دیگه نیستی
اینجا با من سر کن

دوست دارم ستاره شم تو آسمونت بیایو پیدام کنی

دوست دارم بارون شمو میون ابرات بیایو پیدام کنی

منی رو پیدا کنی که هر روزش بیاد تو

چشماشو باز وا می کنه

شبا وقتی چشماشو می بنده که تو رو تو خوابش ببینه

شبا وقتی که می ره کناره پنجره دنبال قشنگ ترین ستاره می گرده برات

بین اون همه ستاره می بینه

ماه داره چشمک می زنه

با خودش می گه که باشه من تو رو بهش میدم

ولی وقتی که اونو از آسمون رویاهاش بر چیدو رفت

آسمونم عشقشو از رو زمین برداشت و رفت...

من در این دلواپسی ها نشسته ام تنها....

می خواهم با تو سخن بگویم....

می خواهم باز چهره ات را با همان لبخند کودکانه ببینم...

می خواهم هر چه انتهایش به اسم تو و یاد تو ختم می شود...

شعر هایم ناتمام ماندند...اسیر دلتنگی شدم من...

و خواب مرا به رویای با تو بودن می رساند...

کاش خیابان های شلوغ سهم ما نبود...

اما..غصه ای نخواهم خورد...اشکهایم را برای شانه های تو ذخیره خواهم کرد...

حرف های ناتمامم را به روی دیوار قلبم حک می کنم و با دیدنت همه را تکمیل می کنم...

پاییز از راه می رسد و ما دوباره به بودن و رسیدن به انتهای جاده ی سرنوشت می اندیشیم...